از ، دلم شده دلتنگ هوایِ رضا

نِگَهَم بسته امیّد به سخایِ رضا

شده ام زائر و به پای دل کنم سعیِ در مروه و صفایِ رضا

می شوم چون کبوتران حرمش

عاشق صحن و گنبدِ طلایِ رضا

می کنم خدا خدا ، به حرمت و کرمش تا دهد مُراد مرا، همان خدای رضا